Kitabı severek okudum,akıcıydı ancak bazı yerlerde çok sapmalar vardı.Siyasete kaymalar,Nazım Hikmet'i anlatmalar,Yaşar Kemal'i anlatmalar gibi.Tabi bunlar edebiyatla iç içe isimler ama daha çok hayatlarından bahsedilmişti.Aslında kitabı beğendim ama eksik olan bir şeyler vardı sanki,bir türlü yerine oturtulmayan.Benim için orta şekerdi:)
Edebiyat derslerinden hep nefret etmişimdir ama kitap edebiyatı mutluluktur!:)
Altı Çizilen Cümleler:
Öğrencilik yıllarımızdaki edebiyat dersleri,ne yazık ki öğrenciyi edebiyattan soğutmak için elinden geleni yapan bir tavra bürünmüştü.Divan edebiyatından iki dize alıp orada "sanatları" açıklamak,aruz vezinlerini ezberlemek vs. gibi genç bir öğrencinin içini bayacak derslerdi bunlar.Oysa o yaştaki çocuklara kitap okumayı sevdirecek ne programlar uygulanabilirdi.Ama yapmadılar,hala da bu tutum devam ediyor heralde. sf:13
Tanrı bile insanlara kitaplar yoluyla seslendi. sf:37
Ağıtlar,Yaşar Kemal'in birçok vesileyle dile getirdiği bir gerçeği de yansıtıyor : Gerçeğin dili güzel oluyor. sf:59
İşte size şaşmaz bir ölçü : Her kim ki başka yazarlar,şairler hakkında buram buram kompleks ve kıskançlık kokan yazılar yazmıyor,onlara hakaret etmiyorsa,o kişi üretmeye yoğunlaşmıştır.
Bunun tam tersine,her başarılı meslektaşına saldıran birini gördünüz mü anlayın ki o bir zavallıdır.Ve ne yazık ki bazıları 70-80 yaşına da gelse bu illetten kurtulamaz.Mezara bile birilerini kıskanarak gider. sf:119
Serenad
Kardeşimin Hikayesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder