İçimden Geldiği Gibi

 İkbal Gürpınar'ı görünce ya da kitaplarını okuyunca bir huzur doluyor içime.Bu kadını çok seviyorum.Bu kitapta da tarifsiz bir mutluluk duydum,hemencecik te bitti zaten.
Bu sene İkbal Gürpınar'ın bir kitabını okumuştum ama o zamanlar düzenli blog yazmadığım veya kitap okuma günlüğü tutmadığım için ne zaman okuduğumu bilemiyorum.

İşte bu kitap.Bu kitabı da çok sevmiştim.

Tek söyleyebileceğim olumsuz şey,kapak tasarımı.Kapak tasarımlarını sevmedim bu iki kitabın da.Ama ikincisi daha iyi olabilir,en azından ilkindeki gibi kocaman İkbal Gürpınar'ı görmüyoruz :) Ama bir yandan da düşünürsek kadın kendini,içinden geçenleri yazıyor,başka ne olabilirdi ki?

Bir de kitapta fotoğraflar böyle karaydı,hiçbir şey görünmüyordu,deli oldum !